بله، پرندگان حیواناتی خونگرم هستند که در غیر این صورت به عنوان گرماگیر شناخته می‌شوند. دمای محیط اطراف آن همچنان در نوسان است. این گروه عمدتاً شامل پرندگان و پستانداران می شود، اما برخی از گونه های ماهی گرماگیر نیز وجود دارد.

پرندگان چگونه می توانند دمای داخلی خود را کنترل کنند؟

آنها غده ای دارند که از نظر فنی مانند یک ترموستات عمل می کند— هیپوتالاموس - یکی از غدد موجود در مغز، درست در کنار غده هیپوفیز. عملکرد اصلی آن ترشح هورمون هایی است که به حفظ چرخه های فیزیولوژیکی کمک می کند، که به نوبه خود دمای بدن آنها را تنظیم می کند.

تنظیم دما

زیرا پرندگان می توانند ثابت نگه دارند. دمای بدن، آنها می توانند به راحتی در زیستگاه های مختلف زندگی یا زنده بمانند. به همین دلیل است که همیشه حداقل یک گونه در بیابان، جنگل های فصلی، تندرا، اقیانوس ها و حتی زیستگاه های قطبی پیدا خواهید کرد. اما متأسفانه همه اینها هزینه دارد.

برای اینکه آنها بتوانند فرآیند تولید گرمای متابولیکی را حفظ کنند، باید بیشتر بخورند. غذا منبع انرژی مورد نیاز برای ادامه این فرآیند است، اما شما نمی توانید با اطمینان بگویید که چه مقدار انرژی توسط سیستم مورد نیاز است زیرا اغلب تحت تأثیر عوامل متعددی قرار می گیرد. باید زیستگاه، دمای فعلی و پرنده را در نظر بگیریدگونه ها.

برای تنظیم موثر دمای داخلی خود، آنها همچنین به مکانیسم هایی نیاز دارند که به طور خاص طراحی شده اند تا گرمای اضافی را دفع کنند یا از هدر رفتن مقدار کمی که در دسترس هستند جلوگیری کنند.

به عبارت دیگر، اگر دما به شدت کاهش یابد. در محیط اطراف خود، آنها راهی جز افزایش سرعت متابولیسم خود نخواهند داشت. سوخت مورد استفاده در آن فرآیند از غذایی که قبلا مصرف شده است گرفته می شود و گرمای تولید شده اساساً همان هدف آتش سوزی داخلی را انجام می دهد. آب، و از طریق آن آب است که گرمای اضافی را از دست می دهند که باعث ناراحتی آنها می شود. این فرآیند معمولاً به عنوان خنک کننده تبخیری نامیده می شود.

اعتبار تصویر: ArtTower، Pixabay

اگر پرندگان غدد عرق نداشته باشند، چگونه عرق کردن ممکن است؟

مسئله این است که پرندگان مانند انسان ها تعریق نمی کنند. هنگامی که آنها خیلی گرم می شوند، شروع به نفس نفس زدن می کنند و این به آنها کمک می کند تا با اجازه دادن به گرما از طریق مجاری تنفسی خود خنک شوند. اگر این روش هنوز آنطور که می‌خواهند مؤثر نباشد، به بال زدن ناحیه گلار خود متوسل می‌شوند.

همه پرندگان دارای ویژگی‌های رفتاری و ریخت‌شناسی متفاوتی هستند که به آنها کمک می‌کند تا سرعت افزایش یا از دست دادن خود را تنظیم کنند. حرارت. کرکس سیاه یک نمونه منحصر به فرد است. هر زمان که احساس استرس گرمایی کرد، این کار را می کندروی پاهایش ترشح می کند تا سریعتر خنک شود - این یک ویژگی رفتاری است.

از طرف دیگر، ویژگی مورفولوژیکی منحصر به فرد آنها این است که پاهایش تا چه حد عایق نیستند. این پاها به دلیلی بدون پر هستند و آن تسهیل تبادل گرما با محیط اطراف است.

• همچنین ببینید: چه زمانی پرندگان دودو منقرض شدند؟ چگونه آنها منقرض شدند؟

آیا پرندگان وقتی درجه حرارت پایین می آید، پای بی پر خود را پیدا می کنند؟

عیب نداشتن پاهای عایق این واقعیت است که آنها در هوای سرد بیش از حد در معرض از دست دادن سریع گرما هستند. اما خبر خوب این است که پرندگان برای مقابله با این مشکل تکامل یافته اند.

طبق گفته پرنده شناسان، همه پرندگانی که پاهایشان پر نشده است دارای رگ های خونی هستند که با یکدیگر در تماس هستند. این تضمین می کند که آنها قادر به ایجاد یک سیستم انتقال حرارت خلاف جریان هستند که از آنها در برابر دمای انجماد محافظت می کند. نحوه عملکرد این سیستم به این صورت است:

خونی که از تنه پرنده به پاهایش می‌رود همیشه گرم است، زیرا دمای آن با دمای داخلی آن برابر است. برعکس، خونی که از پاهایش به سمت تنه جریان می‌یابد، همیشه خنک‌تر خواهد بود، زیرا بیشتر گرما از قبل به محیط خود از دست رفته است.

اجازه دادن به خون به تنه بدون گرم کردن آن باعث کاهش دمای بدن پرنده می شود. این می تواند سلامت پرنده را به خطر بیندازد و در نهایت منجر به مرگ شود. برای جلوگیریاین، سیستم به خون شریانی خود اجازه می دهد تا گرما را از طریق غشای عروق به خون وریدی منتقل کند.

یک ویژگی مورفولوژیکی مهم دیگری که نمی توانیم در مورد آن صحبت کنیم، انقباض رگ های خونی است که وظیفه خون رسانی را بر عهده دارند. به پای آنها آنها نسبتاً باریک هستند تا میزان گردش خون در اطراف آن ناحیه را کاهش دهند. مدیریت مقادیر کم خون خنک‌تر آسان‌تر است، برخلاف مقادیر بیشتر.

کاری که پرنده انجام می‌دهد می‌تواند میزان گرمای از دست رفته به محیط را نیز تعیین کند. به عنوان مثال، گونه‌های خاصی را خواهید دید که یک پا را در پرهای سینه خود فرو می‌کنند – در حالی که روی دیگری ایستاده‌اند – تا مشکل از دست دادن گرما را کاهش دهند. برخی حتی می نشینند و هر دو پا را می پوشانند.

اعتبار تصویر: lorilorilo، Pixabay

حیوانات خونسرد

حیوان خونسرد هر حیوانی است که نمی تواند از نقطه A به نقطه B حرکت کند. بدون تغییر دمای آن اگر دمای اطراف دائماً در حال تغییر باشد، دمای بدن آن همچنان در نوسان است. معنی آن این است که هرگز آنها را در مکان‌هایی که دمای شدید دارند پیدا نخواهید کرد، زیرا آنها از قبل می‌دانند که نمی‌توانند زنده بمانند.

حیوانات خونسرد اغلب یکی از سه تکنیک تنظیم حرارت را نشان می‌دهند: Heterothermy، Poikilothermy، یا Ectothermy.

ما می گوییم حیوانی گرماگیر است اگر به منبع خارجی انرژی متکی باشد.خورشید برای تنظیم دمای بدنش. یک حیوان پوکیلوترمیک دمای بدن متفاوتی دارد، اما دمای متوسط ​​آن با دمای محیط اطراف یکسان خواهد بود. در نهایت، ما حیوانات گرمازا داریم، که حیواناتی هستند که توانایی تغییر دمای بدن خود را به شدت دارند.

نمونه هایی از حیوانات خونسرد شامل دوزیستان، حشرات، ماهی ها، خزندگان و چندین بی مهره دیگر هستند.

موارد مرتبط بخوانید: آیا پرندگان پستانداران هستند؟ آنچه شما باید بدانید!

نتیجه گیری

یک سوال که اغلب پرسیده می شود این است که چرا پرندگان باید مهاجرت کنند، اگر گرم هستند -خونی؟ بنابراین فکر کردیم که ایده خوبی است که با پاسخ دادن به این سوال، این موضوع را به پایان برسانیم.

معمولاً، پرندگان برای برآوردن نیازهای اولیه مهاجرت می کنند. آنها در جستجوی غذا، مکان‌های مناسب برای پرورش یا تامین امنیت برای لانه‌های خود مهاجرت می‌کنند. تغییر آب و هوا و دما می تواند یک دلیل باشد، اما هرگز یکی از دلایل اصلی نیست.

اعتبار تصویر ویژه: Piqsels