হয়, চৰাইবোৰ উষ্ণ তেজৰ প্ৰাণী, অন্যথা এণ্ডোথাৰ্ম বুলি জনা যায়। এণ্ডোথাৰ্ম হ’ল যিকোনো প্ৰাণী যাৰ শৰীৰৰ উষ্ণতা একে বজাই ৰখাৰ ক্ষমতা থাকে, যদিও... ইয়াৰ ওচৰৰ চৌপাশৰ উষ্ণতা উঠা-নমা কৰি থাকে। এই গোটত মূলতঃ চৰাই আৰু স্তন্যপায়ী প্ৰাণী অন্তৰ্ভুক্ত, কিন্তু কিছুমান এণ্ডোথাৰ্মিক মাছৰ প্ৰজাতিও আছে।

চৰাইয়ে নিজৰ আভ্যন্তৰীণ উষ্ণতা কেনেকৈ নিয়ন্ত্ৰণ কৰিবলৈ সক্ষম?

ইহঁতৰ এটা গ্ৰন্থি আছে যিয়ে কাৰিকৰীভাৱে থাৰ্মোষ্টেটৰ দৰে কাম কৰে— হাইপ’থেলামাছ—মগজুত পোৱা গ্ৰন্থিৰ ভিতৰত এটা, পিটুইটাৰী গ্ৰন্থিৰ ঠিক কাষতে। ইয়াৰ মূল কাম হ’ল শাৰীৰিক চক্ৰ বজাই ৰখাত সহায় কৰা হৰম’ন নিৰ্গত কৰা, যিয়ে পাছলৈ তেওঁলোকৰ শৰীৰৰ উষ্ণতা নিয়ন্ত্ৰণ কৰে।

তাপমাত্ৰা নিয়ন্ত্ৰণ

কাৰণ চৰাইয়ে এটা স্থিৰতা বজাই ৰাখিব পাৰে শৰীৰৰ উষ্ণতা, ইহঁতে বিভিন্ন বাসস্থানত আৰামদায়কভাৱে বাস কৰিবলৈ বা জীয়াই থাকিবলৈ সক্ষম হয়। সেইবাবেই মৰুভূমি, ঋতুভিত্তিক অৰণ্য, টাণ্ড্ৰা, সাগৰ, আনকি মেৰুৰ বাসস্থানতো আপুনি সদায় অন্ততঃ এটা প্ৰজাতি পাব৷ কিন্তু দুৰ্ভাগ্যজনকভাৱে এই সকলোবোৰৰ মূল্য আছে।

তেওঁলোকে সেই বিপাকীয় তাপ উৎপাদন প্ৰক্ৰিয়াটো বজাই ৰাখিবলৈ হ’লে তেওঁলোকে অধিক খাব লাগিব। সেই প্ৰক্ৰিয়াটো চলি থাকিবলৈ খাদ্যই প্ৰয়োজনীয় শক্তিৰ উৎস, কিন্তু ব্যৱস্থাটোৰ বাবে কিমান শক্তিৰ প্ৰয়োজন সেয়া নিশ্চিতভাৱে ক’ব নোৱাৰি কাৰণ ই প্ৰায়ে কেইবাটাও কাৰকৰ দ্বাৰা প্ৰভাৱিত হয়। আপুনি বাসস্থান, বৰ্তমানৰ উষ্ণতা, আৰু চৰাইৰ কথা বিবেচনা কৰিব লাগিব

ইহঁতৰ আভ্যন্তৰীণ উষ্ণতা ফলপ্ৰসূভাৱে নিয়ন্ত্ৰণ কৰিবলৈ ইহঁতক অতিৰিক্ত তাপ নিক্ষেপ কৰিবলৈ বা যিখিনি কম উপলব্ধ তাৰ ক্ষতি ৰোধ কৰিবলৈ বিশেষভাৱে ডিজাইন কৰা ব্যৱস্থাৰ প্ৰয়োজন হ'ব।

অৰ্থাৎ, যদি উষ্ণতা ভয়ংকৰভাৱে হ্ৰাস পায় তেওঁলোকৰ চৌপাশত, তেওঁলোকৰ বিপাকীয় হাৰ দ্ৰুত কৰাৰ বাহিৰে আন কোনো বিকল্প নাথাকিব। সেই প্ৰক্ৰিয়াত ব্যৱহৃত ইন্ধন পূৰ্বতে খোৱা খাদ্যৰ পৰা আহৰণ কৰা হ’ব, আৰু উৎপন্ন হোৱা তাপে মূলতঃ আভ্যন্তৰীণ অগ্নিকুণ্ডৰ দৰেই কাম কৰিব।

ইয়াৰ বিপৰীতে যেতিয়া বাহ্যিক উষ্ণতা অত্যধিক গৰম হৈ পৰে, তেতিয়া তেওঁলোকৰ শৰীৰটোৱে সংগঠিত হ’বলৈ আৰম্ভ কৰে পানী, আৰু সেই পানীৰ মাজেৰেই তেওঁলোকে অতিৰিক্ত তাপ হেৰুৱাব যিয়ে তেওঁলোকক অস্বস্তিকৰ অনুভৱ কৰাইছে। সেই প্ৰক্ৰিয়াটোক সাধাৰণতে বাষ্পীভৱন শীতলতা বুলি কোৱা হয়।

চিত্ৰৰ ক্ৰেডিট: আৰ্টটাৱাৰ, পিক্সাবে

যদি চৰাইৰ ঘামগ্ৰন্থি নাথাকে তেন্তে ঘামচি ওলোৱা কেনেকৈ সম্ভৱ?

বস্তুটো হ’ল, চৰাইবোৰে মানুহৰ দৰে ঘামচি ওলোৱা নাই। যেতিয়া তেওঁলোকে অতি গৰম অনুভৱ কৰে, তেতিয়া তেওঁলোকে হাঁহিবলৈ আৰম্ভ কৰিব, আৰু ইয়াৰ দ্বাৰা তেওঁলোকৰ শ্বাস-প্ৰশ্বাসৰ মাধ্যমেৰে তাপ মুক্ত হ’বলৈ দি ঠাণ্ডা হ’ব। যদি এই পদ্ধতি এতিয়াও তেওঁলোকে বিচৰা ধৰণে ফলপ্ৰসূ নহয়, তেন্তে ইহঁতে নিজৰ গুলাৰ এলেকা উৰুৱাই দিয়াৰ আশ্ৰয় ল'ব।

সকলো চৰাইৰ আচৰণ আৰু ৰূপগত বৈশিষ্ট্য বেলেগ বেলেগ যিয়ে ইহঁতে লাভ বা হেৰুৱাৰ হাৰ নিয়ন্ত্ৰণ কৰাত সহায় কৰে তাপ. ক’লা শগুণ ইয়াৰ এক অনন্য উদাহৰণ। যিকোনো সময়তে গৰমৰ চাপ অনুভৱ হ’লেই হ’ব৷ইহঁতৰ ভৰিৰ ওপৰত নিৰ্গমন কৰি নিজকে দ্ৰুতভাৱে ঠাণ্ডা কৰিবলৈ—সেয়া এটা আচৰণৰ বৈশিষ্ট্য।

আনহাতে, ইহঁতৰ অনন্য ৰূপগত বৈশিষ্ট্য হ’ল ইয়াৰ ভৰি দুখন কিমান অইনচুলেটেড। সেই ভৰি দুখন এটা কাৰণত পাখিবিহীন, আৰু সেয়া হ'ল ইয়াৰ চৌপাশৰ সৈতে তাপৰ বিনিময় সহজ কৰি তোলা।

• এইটোও চাওক: ডোডো চৰাই কেতিয়া বিলুপ্ত হ'ল? কেনেকৈ বিলুপ্ত হ’ল?

উষ্ণতা হ্ৰাস পালে চৰাইবোৰে নিজৰ পাখিবিহীন ভৰিৰ দায়বদ্ধতা বিচাৰি পায়নে?

ভৰি ইনচুলেটেড নথকাৰ নেতিবাচক দিশটো হ'ল ঠাণ্ডা বতৰত ইহঁতে দ্ৰুত তাপ ক্ষয়ৰ অত্যধিক সংস্পৰ্শলৈ আহে। কিন্তু ভাল খবৰটো হ’ল, এই সমস্যা প্ৰতিহত কৰিবলৈ চৰাইৰ বিকাশ হৈছে।

পক্ষীবিদসকলৰ মতে, পাখিবিহীন ভৰি থকা সকলো চৰাইৰে ৰক্তবাহী নলী থাকে যিবোৰ ইটোৱে সিটোৰ সংস্পৰ্শত থাকে। ইয়াৰ দ্বাৰা নিশ্চিত হয় যে ইহঁতে এটা প্ৰতিপ্ৰবাহ তাপ সঞ্চালন ব্যৱস্থা সৃষ্টি কৰিবলৈ সক্ষম হয় যিয়ে ইহঁতক জমা উষ্ণতাৰ পৰা ৰক্ষা কৰে। এই ব্যৱস্থাটোৱে কেনেকৈ কাম কৰে:

চৰাইটোৰ ডালৰ পৰা ভৰিলৈকে বৈ যোৱা তেজ সদায় উষ্ণ হয়, কাৰণ ইয়াৰ উষ্ণতা ইয়াৰ ভিতৰৰ উষ্ণতাৰ সৈতে একে। ইয়াৰ বিপৰীতে ইয়াৰ ভৰিৰ পৰা ডাললৈ বৈ যোৱা তেজ সদায় ঠাণ্ডা হ’ব, কাৰণ ইতিমধ্যে ইয়াৰ পৰিৱেশৰ পৰা বেছিভাগ তাপ হেৰাই গৈছে।

সেই তেজক গৰম নকৰাকৈয়ে ডাললৈ ঘূৰি যাবলৈ দিয়া চৰাইটোৰ শৰীৰৰ উষ্ণতা কমি যাব। সেইটোৱে চৰাইটোৰ স্বাস্থ্যৰ লগত আপোচ কৰিব পাৰে, আৰু শেষত মৃত্যুৰ সন্মুখীন হ’ব পাৰে। এৰাই চলিবলৈএই ব্যৱস্থাটোৱে ইয়াৰ ধমনী তেজ নাড়ীৰ আৱৰণৰ জৰিয়তে শিৰাৰ তেজলৈ তাপ স্থানান্তৰিত কৰিবলৈ অনুমতি দিয়ে।

আমি ক'বলৈ পাহৰিব নোৱাৰা আন এটা গুৰুত্বপূৰ্ণ ৰূপগত বৈশিষ্ট্য হ'ল তেজ যোগান ধৰাৰ বাবে দায়বদ্ধ ৰক্তবাহী নলীৰ সংকোচন তেওঁলোকৰ ভৰিৰ ওচৰত। তুলনামূলকভাৱে সংকীৰ্ণ, সেই অংশৰ চাৰিওফালে চলাচল কৰা তেজৰ পৰিমাণ কম কৰিবলৈ। বৃহৎ পৰিমাণৰ তেজতকৈ কম পৰিমাণৰ শীতল তেজ পৰিচালনা কৰাটো সহজ।

এটা চৰাইয়ে যি কৰে, সেইটোৱেও নিজৰ পৰিৱেশত কিমান তাপ হেৰুৱাইছে সেইটো নিৰ্ণয় কৰিব পাৰে। উদাহৰণস্বৰূপে, আপুনি কিছুমান বিশেষ প্ৰজাতিয়ে এটা ভৰি স্তনৰ পাখিত সোমাই থকা দেখিব—আনখন ভৰি থিয় হৈ থকাৰ সময়ত—তাপ ক্ষয়ৰ সমস্যাটো কম কৰিবলৈ। আনকি কিছুমানে বহি দুয়ো ভৰি ঢাকিব।

চিত্ৰৰ ক্ৰেডিট: lorilorilo, Pixabay

ঠাণ্ডা তেজৰ প্ৰাণী

শীতল তেজৰ প্ৰাণী হ'ল যিকোনো প্ৰাণী যিয়ে ক বিন্দুৰ পৰা B বিন্দুলৈ গতি কৰিব নোৱাৰে ইয়াৰ উষ্ণতা সলনি নকৰাকৈয়ে। ইয়াৰ শৰীৰৰ উষ্ণতা উঠা-নমা কৰি থাকিব যদিহে চাৰিওফালৰ উষ্ণতা অহৰহ সলনি হৈ থাকে। তাৰ অৰ্থ হ'ল যে আপুনি কেতিয়াও ইহঁতক এনে ঠাইত বিচাৰি নাপাব য'ত উষ্ণতা অতিশয় বেছি, কাৰণ ইহঁতে ইতিমধ্যে জানে যে ইহঁত জীয়াই থাকিব নোৱাৰিব।

ঠাণ্ডা ৰক্তৰ প্ৰাণীয়ে প্ৰায়ে তিনিটা তাপ নিয়ন্ত্ৰণ কৌশলৰ ভিতৰত এটা প্ৰদৰ্শন কৰে: হেটেৰ'থাৰ্মি, পইকিলোথাৰ্মি, বা এক্সট'থাৰ্মি।

আমি কওঁ যে এটা প্ৰাণী যদি শক্তিৰ বাহ্যিক উৎসৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰে যেনে...সূৰ্য্যক নিজৰ শৰীৰৰ উষ্ণতা নিয়ন্ত্ৰণ কৰিবলৈ। পইকিলোথাৰ্মিক প্ৰাণী এটাৰ শৰীৰৰ উষ্ণতা বেলেগ বেলেগ, কিন্তু ইয়াৰ গড় উষ্ণতা চাৰিওফালৰ পৰিৱেশৰ উষ্ণতাৰ সৈতে একে হ’ব। শেষত আমাৰ ওচৰত হেটেৰ’থাৰ্মিক প্ৰাণী আছে, যিবোৰ এনেকুৱা প্ৰাণী যিবোৰৰ শৰীৰৰ উষ্ণতা বহু পৰিমাণে সলনি কৰাৰ ক্ষমতা থাকে।

শীতল তেজৰ প্ৰাণীৰ উদাহৰণ হ’ল উভচৰ, পোক-পৰুৱা, মাছ, সৰীসৃপ আৰু আন কেইবাটাও অকৃমি।

সম্পৰ্কীয় পঢ়ক: চৰাই স্তন্যপায়ী নেকি? আপুনি কি জানিব লাগিব!

উপসংহাৰ

এটা প্ৰশ্ন যিটো প্ৰায়ে সোধা হয়, চৰাইবোৰে কিয় প্ৰব্ৰজন কৰিবলগীয়া হয়, যদিহে সিহঁত উষ্ণ -ৰক্তাক্ত? গতিকে আমি ভাবিলোঁ যে এই প্ৰশ্নৰ উত্তৰ দি এই কথাটো সামৰি লোৱাটো ভাল হ’ব।

সাধাৰণতে, চৰাইবোৰে মৌলিক প্ৰয়োজন পূৰণ কৰিবলৈ প্ৰব্ৰজন কৰে। খাদ্য, অনুকূল প্ৰজনন স্থানৰ সন্ধানত বা বাহৰ পোৱালিৰ বাবে সুৰক্ষাৰ ব্যৱস্থা কৰিবলৈ ইহঁতে প্ৰব্ৰজন কৰিব। বতৰ আৰু উষ্ণতাৰ পৰিৱৰ্তন এটা কাৰণ হ’ব পাৰে, কিন্তু ই কেতিয়াও ইয়াৰ মূল কাৰণ নহয়।

বৈশিষ্ট্যপূৰ্ণ ছবিৰ ক্ৰেডিট: পিকচেলছ