Roodschouder- vs. Roodstaarthaviken: wat is het verschil?

Harry Flores 20-08-2023
Harry Flores

We gaan het hier hebben over roofvogels die jagen, doden en zich voeden met andere dieren. Maar om specifiek te zijn, zullen we het hebben over roodschouder haviken en hun nauwe neven, de roodstaart haviken. Je komt alles te weten over hun typische habitat, onderscheidende kenmerken, voedingsgewoonten en misschien nestgedrag.

Maar voordat we daarop ingaan, vinden we het voor de context belangrijk om eerst te praten over roofvogels in het algemeen. Wat zijn het, en waarin verschillen ze van andere vogels?

Roofvogels

Toen we opgroeiden, zagen we dat vogels insecten, bessen, zaden, vruchten en de gebruikelijke dingen aten. Pas toen we de natuur gingen verkennen, leerden we dat sommige vogels eigenlijk jagen en graag vlees eten. Ze jagen op andere vogels, zoogdieren en zelfs vissen, afhankelijk van het seizoen. Dit soort vogels noemen we roofvogels, ook wel raptors.

Een roofvogel is zeer goed te onderscheiden van andere vogels. Ze hebben allemaal een sterke, gehaakte snavel en zeer krachtige klauwen. Bovendien zijn ze vaak groter van formaat en vertonen ze een vorm van camouflage die gewoonlijk "countershading" wordt genoemd.

Het is ook belangrijk op te merken dat ze gewoonlijk in twee groepen worden ingedeeld: de nachtjagers en de soorten die liever overdag jagen. Een uil is een mooi voorbeeld van een nachtraptor, terwijl de roodstaart- en de roodschouderhavik de dagjagers vertegenwoordigen.

En nu we allemaal bijgepraat zijn, gaan we verder met ons hoofdonderwerp van vandaag:

In een oogopslag

Afbeelding links: Kate Perez, Wikimedia Commons/ Rechts: Pixabay

De Roodschouder Havik

Image Credit: Nick Bossenbroek, Shutterstock

Buteo is een wetenschappelijke term die gewoonlijk wordt gebruikt door ornithologen - iemand die vogels bestudeert - om te verwijzen naar een groep vogels die brede vleugels hebben en goed aangepast zijn om te zweven. De roodschouderhavik is een buteo een vliegende havik.

Het is echt niet moeilijk om deze vogel te verwarren met een andere soort, als je een fervent vogelaar bent, want zijn bovenschouder heeft overal roestkleurige vlekken. Roest lijkt een beetje op rood, vandaar de naam roodschouderhavik.

De roodschouder haviken in Californië hebben roestige koppen en zijn zeer rijk gekleurd. Ga naar Florida en je zult zien dat de haviken daar allemaal op de een of andere manier bleek zijn en grijsachtige koppen hebben. In het noordoosten zijn ze over het algemeen bruin.

Bereik en migratie

Een roodschouderhavik spotten in Noord-Amerika is... normaal. Natuurlijk zullen inwoners van Californië het niet met ons eens zijn dat de vogelpopulatie in dat gebied geïsoleerd is, maar veel van hen worden gevonden ten westen van de Mississippi, in New Jersey - waar ze het hele jaar door verblijven - en langs de Atlantische kust.

Zie ook: Wat is de staatsvogel van Alaska? Hoe is dat besloten?

Als je niet naar een van die plaatsen kunt reizen, kun je wachten tot de winter en ze naar het zuiden zien trekken. Net als alle andere buetos, trekken ook roodschouder haviken in die tijd van het jaar op naar warmere streken.

Habitat

Roodschouderhaviken zijn niet het soort vogels dat je aantreft in een overbevolkt gebied of een droog klimaat. Ze voelen zich het meest op hun gemak in loofbossen, dicht bij moerassen en langs rivieren. Als je een ongewoon grote boom ziet onder het bladerdak van het bos, klim dan gewoon naar het kruis of de vork. Daar vind je waarschijnlijk zijn nest.

De balts is een zeer vermakelijk proces. Je ziet de mannelijke roodschouderhavik omhoog vliegen, een vreemd geluid maken alsof hij naar iets roept, en dan steil naar beneden duiken. Het vrouwtje voegt zich dan bij hem, en samen vliegen ze een paar minuten lang rondjes boven het nestgebied.

Het nest wordt gewoonlijk door beide geslachten gebouwd, en het moet 35-65' boven de grond zijn. Het bouwmateriaal bestaat uit takjes vegetatie, mos, en meestal stokken. Het is eigenlijk een sterk bouwwerk, want ze gebruiken het soms meer dan één seizoen.

Afbeelding: peteyp8, Pixabay

Kweek

De vrouwelijke roodschouderhavik legt elk jaar 3 tot 4 eieren. Sommige leggen er maar twee, maar dat is een zeldzaam geval. De eieren zijn bleek blauwwit van kleur, en ze worden ongeveer 33 dagen uitgebroed. In die periode brengt het mannetje voedsel aan, en neemt het broeden over terwijl het vrouwtje eet.

Zodra de eieren uitkomen, blijft het vrouwtje nog een tot drie weken in de buurt. Dit is belangrijk om twee redenen: ten eerste zijn de jongen meestal nog te jong om op voedsel te jagen, en ten tweede moeten ze nog beschermd worden tegen roofdieren. Dus terwijl het vrouwtje de jongen beschermt, jaagt en voedt het mannetje ze.

Beschermingsstatus

In de jaren 1800 waren de roodschouder haviken heel gewoon in de States. Je kon ze overal en altijd zien. Maar toen begon de menselijke bevolking op te bloeien, en daarmee kwam de zoektocht naar meer voedselbronnen. Jagen werd de norm, en de mensen werden al snel verliefd op hoe lekker het roodschoudervlees was. Als de roodschouder haviken niet werden gedood voor voedsel, dan werden ze welEn de situatie werd alleen maar erger toen in de jaren 1900 organisaties begonnen met het opzetten van infrastructuur in de wetlands en het kappen van de bossen.

In 1979 werd een onderzoek uitgevoerd en werd ontdekt dat er nog maar 100 broedparen in het land waren. Deze ontdekking opende de ogen van de regering voor wat er werkelijk aan de hand was, zodat zij uiteindelijk besloot om de roodschouderhavik als bedreigd te bestempelen.

Minder dan een jaar later konden we nog maar een derde van de oorspronkelijke populatie vinden. En dat was een teken dat er nog strenge maatregelen nodig waren om deze broedpopulatie te redden. In 1991 classificeerden biologen hen als bedreigd.

Zie ook: 10 Beste budget reflexvizieren in 2023 - Reviews & Top Picks

Vandaag weten we eerlijk gezegd niet wat de algemene populatietrend is, maar één ding weten we zeker: bosversnippering is nog steeds de belangrijkste oorzaak van hun habitatverlies.

Roodstaarthaviken

Image Credit: Brent Simon, Shutterstock

Hoewel deze roofdieren voor het eerst werden waargenomen en bestudeerd in Jamaica, zijn ze waarschijnlijk het meest voorkomende type havik in Noord-Amerika. En net als de roodschouder havik, zijn ze ook wetenschappelijk ingedeeld bij de buteo familie.

Wat maakt ze onderscheidbaar?

Deze roofvogels hebben baksteenkleurige staarten, maar binnen hun soort zijn er ook ondersoorten met verschillende kleurvariaties. Wat we u eigenlijk proberen te vertellen is dat niet elke roodstaarthavik een baksteenkleurige staart heeft.

In sommige streken wordt de roodstaarthavik gewoon rode havik genoemd, in andere buizerds. Maar hoe je ze ook noemt, één ding zal nooit veranderen: het zijn nog steeds de meest scherpe en efficiënte jagers in elk ecosysteem.

Habitat

De roodstaarthavik is niet het type vogel dat je normaal gesproken in de buurt van een waterplas of loofbos vindt. Ze geven de voorkeur aan woestijnen of open velden met hoge zitplaatsen, waardoor ze hun prooi van een afstand kunnen bekijken.

Maar dat betekent niet dat ze zullen verhongeren of uitsterven als je ze in een tropisch regenwoud of in door bergen afgebakende gebieden zet. Het zijn ook de meest aanpasbare roofvogels die je ooit zult tegenkomen. Iets wat ze keer op keer hebben bewezen wanneer mensen hun huizen bewonen en vernietigen.

Misschien weet u dit nog niet, maar u hebt ze waarschijnlijk wel eens op telefoonpalen zien zitten of muizen zien grijpen langs de kant van de weg.

Voortplanting en balts

Wat gebeurt er tijdens het baltsseizoen? Wat hysterische luchtacrobatiek. Het is bijna hetzelfde wat de roodstaarthavik doet, maar dan overdreven. In paren vliegen ze ook rondjes, voordat het mannetje een diepe duik maakt. Nu is het verschil tussen deze duik en de roodstaartduik, de hoogte die wordt bereikt en hoe het paar zich aan elkaar vasthoudt nadat het mannetje...gaat weer omhoog. Ze gaan dan samen in een spiraal naar de grond, en het broeden begint.

Image Credit: sdc140, Pixabay

We vergeten dit eerder te vermelden, maar u moet weten dat roodstaarthaviken en roodschouderhaviken monogaam zijn en paren voor het leven. Het vrouwtje legt één tot vijf eieren in een seizoen, en de broedtijd bedraagt vier tot vijf weken. Een andere overeenkomst die u moet opmerken is het feit dat beide seksen om beurten de eieren uitbroeden. In vergelijking met hun neven blijft het vrouwtje echter bijde jongen voor een langere periode na het uitkomen van de eieren.

Beschermingsstatus

Er is een wet (de Federal Migratory Birds Treaty Act) die bestaat sinds 1918, en die is bedoeld om verschillende vogelsoorten te beschermen, waaronder de roodstaart havik. Dus als je erover denkt om een roodstaart havik als huisdier te kopen, of er een uit het wild te nemen, moet je dat niet doen.

Ten eerste hebben deze vogels ongewone voedingsbehoeften waar u nooit voor zult kunnen zorgen, en agressieve neigingen die u niet kunt temmen. Ten tweede zult u problemen krijgen met de wet. Valkeniers en rehabilitators zijn de enige mensen die in de Verenigde Staten roodstaarthaviken mogen bezitten.

Conclusie

Als je in de zomer roodschouder- en roodstaarthaviken wilt zien, ga er dan op uit en zoek hun leefgebieden op. Als je ze in de winter wilt zien, koop dan een verrekijker en wacht tot ze beginnen te migreren. En als je niet weet hoe je ze kunt onderscheiden, neem dan gewoon de fysieke kenmerken door waarover we het hebben gehad.

Misschien ben je ook geïnteresseerd in:

  • 12 bewezen manieren om meer vogels naar uw tuin te lokken
  • 6 soorten vogelvleugels

Uitgelichte afbeelding: (L) Kevin, Pixabay

Harry Flores

Harry Flores is een gerenommeerd schrijver en gepassioneerd vogelaar die talloze uren heeft besteed aan het verkennen van de wereld van optica en vogelspotten. Harry groeide op aan de rand van een klein stadje in de Pacific Northwest en ontwikkelde een diepe fascinatie voor de natuurlijke wereld, en deze fascinatie werd alleen maar intenser toen hij het buitenleven in zijn eentje begon te verkennen.Na het voltooien van zijn opleiding begon Harry te werken voor een natuurbeschermingsorganisatie, die hem de kans gaf om heinde en verre te reizen naar enkele van de meest afgelegen en exotische locaties op aarde om verschillende vogelsoorten te bestuderen en te documenteren. Tijdens deze reizen ontdekte hij de kunst en wetenschap van optica, en hij was meteen verkocht.Sindsdien heeft Harry jarenlang verschillende optische apparatuur bestudeerd en getest, waaronder verrekijkers, telescopen en camera's, om andere vogelaars te helpen het meeste uit hun ervaringen te halen. Zijn blog, gewijd aan alles wat met optica en vogels te maken heeft, is een schat aan informatie die lezers van over de hele wereld trekt die meer willen weten over deze fascinerende onderwerpen.Dankzij zijn enorme kennis en expertise is Harry een gerespecteerde stem geworden in de optiek- en vogelaarsgemeenschap, en zijn advies en aanbevelingen worden veel gevraagd door zowel beginners als doorgewinterde vogelaars. Als hij niet schrijft of vogels kijkt, is Harry meestal te vindensleutelen aan zijn spullen of tijd doorbrengen met zijn familie en huisdieren thuis.