8 گونه دارکوب در آلاباما (همراه با تصاویر)

Harry Flores 14-05-2023
Harry Flores

همچنین ببینید: مالارد نر در مقابل ماده: شناسایی تفاوت ها (با تصاویر)

آلاباما در پنج ایالت برتر از نظر بیولوژیکی متنوع در ایالات متحده قرار دارد و در میان ایالت های شرق رودخانه می سی سی پی رتبه اول را دارد. بخشی از این تنوع زیستی شامل بیش از 150 گونه پرنده بومی است. یکی از رایج ترین انواع پرندگان در آلاباما دارکوب است. هشت گونه در این ایالت وجود دارد. در واقع، دارکوب در آلاباما آنقدر رایج است که پرنده ایالتی عضوی از خانواده دارکوب است.

شما می توانید با صدای تق تق که از درخت می آید تشخیص دهید که دارکوب در نزدیکی خانه خود دارید. این صدا به این دلیل است که آنها منقار خود را به پوست درخت می زنند تا سوراخ کنند و به دنبال حشرات بگردند. اما، هنگامی که متوجه شدید که دارکوب دارید، ممکن است کنجکاو شوید که نوع آن چیست.

در این مقاله، ما نگاهی دقیق‌تر به دارکوب‌های مختلفی خواهیم داشت که در ایالت آلاباما زندگی می‌کنند. ما همچنین ویژگی ها، اندازه و رنگ آنها را بررسی خواهیم کرد تا بتوانید راحت تر آنها را شناسایی کنید.

8 گونه دارکوب در آلاباما

1. دارکوب کرکی

اعتبار تصویر: JackBulmer, Pixabay

نام علمی: Dryobates pubescens
طول: 7-6.7 اینچ
رژیم غذایی: حشرات و دانه ها

دارکوب های کرکی کوچک ترین گونه دارکوب در آلاباما و آمریکای شمالی هستند. آنها همچنین یکی از بهترین ها هستنددارکوب ها معمولاً دیده می شوند زیرا اغلب از حیاط خلوت، پارک ها و هر جای دیگری که درختان زیادی وجود دارد دیدن می کنند.

شما می توانید دارکوب های کرکی را از پشت شطرنجی سیاه و سفیدشان با شکم های سفید تشخیص دهید. آنها یک نوار سفید در بالا و زیر چشم خود دارند و نرها یک لکه قرمز در پشت سر خود دارند. دارکوب های کرک دار نه تنها روی تنه اصلی درختان بلکه در شاخه های کوچکتر نیز علوفه می کنند. می توانید آنها را با تغذیه کننده های پرنده در حیاط خود جذب کنید.

2. دارکوب مودار

اعتبار تصویر: JackBulmer, Pixabay

نام علمی: Dryobates villosus
طول: 9-11 اینچ
رژیم غذایی: حشرات و دانه ها

مودار دارکوب ها بسیار شبیه به دارکوب های داونی هستند و این دو اغلب برای یکدیگر اشتباه گرفته می شوند. با این حال، دارکوب های مودار کمی بزرگتر هستند و به اندازه دارکوب های پرزدار رایج نیستند. آنها در جنگل ها بیشتر از حیاط خلوت ها و پارک ها هستند.

دارکوب های مودار را می توان از طریق منقارشان که کمی بزرگتر از دارکوب کرکی است، شناسایی کرد، اگرچه رنگ آنها تقریباً یکسان است. آنها بیشتر در جستجوی غذا بر روی تنه درختان و شاخه های بزرگتر دیده می شوند.

3. فلیکر شمالی

اعتبار تصویر: Veronika_Andrews، Pixabay

نام علمی: کلاپتسauratus
طول: 12-14 اینچ
رژیم غذایی : حشرات، میوه‌ها، انواع توت‌ها، دانه‌ها

فلیکر شمالی در آلاباما به دلیل رنگ زرد زیر در آلاباما به نام Yellowhammer شناخته می‌شود. دم و بال های آن در هنگام پرواز قابل مشاهده است. فلیکرهای شمالی پرنده ایالتی آلاباما هستند و آلاباما به دلیل پراکندگی و رایج بودن این پرندگان در سراسر ایالت به "ایالت زرد چکش" لقب گرفته است.

از دیگر ویژگی های متمایز آن میله های قهوه ای و سیاه در پشت آنها، شکم های سفید است. با لکه‌های سیاه، تاج‌های خاکستری و لکه‌های قرمز در انتهای سرشان. اگرچه آنها دارکوب هستند، اما بیشتر می توان آنها را در جستجوی غذا روی زمین دید تا روی درختان. Suet یک رژیم غذایی مناسب برای تغذیه حیاط خلوت برای این پرندگان فراهم می کند.

4. دارکوب Pileated

اعتبار تصویر: JackBulmer, Pixabay

نام علمی: Dryocopus pileatus
طول: 15-17 اینچ
رژیم غذایی: حشرات، میوه ها و آجیل

به دلیل جنگل زدایی که در قرن های 18 و 19 اتفاق افتاد و باعث کاهش شدید جمعیت آنها شد، دارکوب های پرشده مانند گذشته رایج نیستند. آنها به تدریج در حال بازگشت هستند و گفته می شود که بزرگترین گونه دارکوب در آلاباما هستند.

جسم آنهابیشتر سیاه با نوارهای سفید روی گردن و تکه های سفید روی بال هایشان. تاج های روی سر آنها به رنگ قرمز روشن است که باعث می شود به راحتی در درختان دیده شوند. با این حال، آنها فقط در مناطق پر جنگل زندگی می کنند و به ندرت از حیاط خلوت و مناطق شهری دیدن می کنند.

5. دارکوب شکم قرمز

اعتبار تصویر: JackBulmer, Pixabay

نام علمی: Melanerpes carolinus
طول: 9-11 اینچ
رژیم غذایی: میوه، حشرات، بلوط، آجیل و دانه ها

دارکوب های شکم قرمز نه کوچک ترین و نه بزرگترین گونه دارکوب در آلاباما هستند، اما رایج ترین گونه ها هستند. از آنجایی که آنها سر و گردن قرمز دارند، اغلب آنها را با دارکوب های سر قرمز اشتباه می گیرند که در واقع گونه های متفاوتی هستند.

دارکوب های شکم قرمز علاوه بر سر قرمزشان، شکم قرمز روشن یا صورتی نیز دارند. ، به این ترتیب نام خود را گرفتند. آنها همچنین نوارهای سیاه و سفید در پشت خود دارند. بر خلاف دیگر دارکوب‌ها، دارکوب‌های شکم قرمز بیشتر میوه‌ها را به جای حشرات می‌خورند، اما غذای خود را مانند دیگر دارکوب‌ها در داخل درختان و سایر ساختارهای چوبی ذخیره می‌کنند. آنها همچنین در مناطق شهری و روستایی دیده می‌شوند.

6. دارکوب سرخدار

مشاهده این پست در اینستاگرام

یک پست به اشتراک گذاشته شده توسط Jason Hedges (@jasonghedges)

نام علمی: Dryobates borealis
طول: حدود 7 اینچ
رژیم غذایی: حشرات، میوه‌ها و دانه‌های کاج

دارکوب‌های کاکل قرمز دیگری هستند. گونه های دارکوب کوچک و آنها تنها گونه دارکوب در خطر انقراض در آلاباما هستند. آنها به اندازه سایر دارکوب ها در سراسر ایالت پراکنده نیستند، زیرا آنها فقط در جنگل های کاج بالغ یافت می شوند، جایی که حفره های درختان کاج را حفر می کنند.

دارکوب های قرمز کاکل به خاطر تکه های بسیار کوچک قرمز نامگذاری شده اند. نرها در کناره‌های کلاه خود، ناحیه‌ای را دارند که به نام کاکاد شناخته می‌شود. ویژگی های دیگر شامل نوار سیاه و سفید در پشت آنها، کلاه سیاه و تکه های سفید گونه است که به آنها کمک می کند تا از سایر گونه های دارکوب کوچک متمایزتر باشند.

7. دارکوب سر قرمز

اعتبار تصویر: CoastSandpiper, Pixabay

نام علمی: Melanerpes erythrocephalus
طول: 8-10 اینچ
رژیم غذایی: حشرات، آجیل، انواع توت ها، دانه ها، میوه ها، تخم مرغ ها، جوندگان کوچک

دارکوب های سر قرمز احتمالا منحصر به فرد ترین گونه دارکوب در آلاباما هستند. آنها به خاطر سر و گردنشان که قرمز رنگ است نامگذاری شده اند. بر خلاف سایر گونه های دارکوب که در آنها فقط نرها رنگ قرمز دارند، هم نر و هم ماده این گونهرنگ قرمز داشته باشد آنها همچنین دارای بدنی هستند که به جای داشتن میله یا لکه، سیاه و سفید است.

همچنین می توان آنها را به جای داشتن میله سیاه و سفید و لکه هایی مانند سایر گونه های دارکوب، از طریق بدن سیاه و سفید خود شناسایی کرد. . دارکوب های سر قرمز به جای جستجوی حشرات در درختان، ترجیح می دهند حشرات را در حالی که در اواسط پرواز هستند شکار کنند. دارکوب های سر قرمز نیز فضاهای باز را به جای مناطق جنگلی ترجیح می دهند. آنها تقریباً هر نوع دانه پرنده و همچنین آجیل و انواع توت ها را می خورند. برخی حتی ممکن است پوست درختان را بخورند.

همچنین ببینید: پرندگان چگونه جفت می شوند؟ (خواستگاری، تشریفات و سکس)

8. Sapsucker شکم زرد

اعتبار تصویر: GregSabin، Pixabay

نام علمی: Sphyrapicus varius
طول: 7- 9 اینچ
رژیم غذایی: حشرات، شیره درختان، انواع توت ها و میوه ها

Sapsuckers شکم زرد تنها گونه دارکوب در این لیست است که در طول سال در آلاباما زندگی نمی کند. آنها فقط در اواخر پاییز، زمستان و اوایل بهار در آلاباما یافت می شوند و در اینجا نیز تولید مثل نمی کنند. مانند دیگر دارکوب‌ها، گوسفند شکم زرد دارای نوارهای سیاه و سفید در پشت خود به همراه دو نوار سفید در صورت و یک تاج قرمز است.

اما از ویژگی‌های متمایز این پرنده شکم و گردن زرد رنگ آن است. چانه قرمز در مردان (سفید در زنان). حتی اگر یکی را نمی بینید، می توانید بگوییدیکی در کنار ردیف‌های افقی سوراخ‌هایی که در درختان ایجاد می‌کنند تا چاه‌های شیره‌ای ایجاد کنند، بوده است.

در نتیجه

آلاباما خانه هشت گونه مختلف دارکوب است، از جمله پرنده دولتی Yellowhammer. اگرچه بیشتر این گونه های دارکوب شبیه به یکدیگر هستند، اما هر کدام دارای ویژگی های متمایز کننده ای هستند که آنها را متمایز می کند. دانستن تفاوت‌های بین آن‌ها می‌تواند به شما کمک کند دفعه بعد که آن را می‌بینید، با دقت بیشتری شناسایی کنید، که بسیار محتمل است زیرا در سراسر ایالت بسیار رایج هستند.

منابع
  • Audubon
  • Outdoor آلاباما

اعتبار تصویر ویژه: Scottslm، Pixabay

Harry Flores

هری فلورز نویسنده مشهور و پرنده پرنده ای است که ساعت های بی شماری را صرف کاوش در دنیای اپتیک و پرنده نگری کرده است. هری که در حومه شهر کوچکی در شمال غربی اقیانوس آرام بزرگ شد، شیفتگی عمیقی نسبت به دنیای طبیعی پیدا کرد و این شیفتگی تنها زمانی که او به تنهایی شروع به کاوش در فضای باز کرد، شدیدتر شد.پس از اتمام تحصیلات، هری شروع به کار برای یک سازمان حفاظت از حیات وحش کرد، که به او این فرصت را داد تا به دور و برترین نقاط کره زمین سفر کند تا گونه های مختلف پرندگان را مطالعه و مستند کند. در همین سفرها بود که هنر و علم اپتیک را کشف کرد و بلافاصله به دام افتاد.از آن زمان، هری سال‌ها به مطالعه و آزمایش تجهیزات مختلف نوری، از جمله دوربین‌های دوچشمی، دوربین‌ها و دوربین‌ها پرداخته است تا به پرنده‌های دیگر کمک کند تا از تجربیات خود بهترین استفاده را ببرند. وبلاگ او که به همه چیزهای مرتبط با اپتیک و پرنده اختصاص داده شده است، گنجینه ای از اطلاعات است که خوانندگان را از سراسر جهان به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در مورد این موضوعات جذاب می کند.به لطف دانش و تخصص گسترده‌اش، هری به صدای قابل احترامی در جامعه اپتیک و پرنده‌نگاری تبدیل شده است و توصیه‌ها و توصیه‌های او به طور گسترده مورد توجه افراد مبتدی و باتجربه قرار می‌گیرد. وقتی او مشغول نوشتن یا تماشای پرنده نیست، معمولا هری را می توان پیدا کردسرهم بندی کردن وسایل خود یا گذراندن وقت با خانواده و حیوانات خانگی در خانه.