Inhoudsopgave
Snel, klein en kleurrijk, kolibries zijn een van de meest geliefde vogelsoorten. Deze vogels worden vaak gezien terwijl ze met een ongeëvenaarde snelheid door de lucht van New Mexico vliegen. Er wordt geschat dat deze vogels meer dan 4.000 mijl per jaar afleggen1 met een snelheid van 98 km/u. Bovendien hebben ze een vleugelslag van gemiddeld 58 slagen per seconde!
In New Mexico komen 17 soorten kolibries voor, waarvan 11 als regelmatig voorkomend, één als bijna bedreigd en de overige zes als zeldzaam. De kans is het grootst dat u in New Mexico Black-chinned Hummingbirds, Rufous Hummingbirds, Broad-tailed Hummingbirds en Calliope Hummingbirds aantreft.
Deze gids bespreekt kort de kenmerken van 14 veel voorkomende kolibriesoorten in New Mexico. Laten we ze stuk voor stuk doornemen om u te helpen uw favoriete kolibries snel te identificeren tijdens uw volgende reis naar de staat.
De 14 soorten kolibries in New Mexico
1. Black-chinned Hummingbird ( Archilochus alexandri)
Image Credit: AlexFeder, Shutterstock
Wetenschappelijke naam: | Archilochus alexandri |
Lengte: | 3,5 inch |
Gewicht: | 0,1 tot 0,2 ons. |
Spanwijdte: | 4,3 inch |
Zwartkopkolibries zijn 's zomers de meest voorkomende soort in New Mexico. Ze worden in de staat gezien van maart tot november, omdat dat hun broedseizoen is. Tijdens hun niet-broedseizoen vliegen deze vogels naar hoger gelegen berggebieden met weilanden. Daarna trekken ze 's winters naar Zuid-Californië, de Golfkust en West-Mexico.
Enkele zwartkopkolibries zijn echter niet-migrerend en overwinteren dus in New Mexico. Dat betekent dat u deze vogels het hele jaar door kunt zien.
Om ze te identificeren, kijk naar dof-metallic groene kolibries met een grijsachtige onderkant. De vrouwtjes hebben witte punten op de staart en een bleke keel, terwijl de keel van de mannetjes zwart is met een paarse schaduw. Bezoek de dichtstbijzijnde ravijnen, rivieren, of schaduwrijke eikenbomen om deze vogels te vinden zittend op boomtoppen of kleine takken.
Black-chinned Hummingbirds eten graag spinnen, nectar en kleine insecten. Ze houden ook van nectar uit bloemen. In feite kunnen de tongen van deze kolibries 13 tot 17 keer per seconde nectar oplikken. Indrukwekkend!
2. Breedstaartkolibrie ( Selasphorus platycercus)
Image Credit: Kent Raney, Shutterstock
Wetenschappelijke naam: | Selasphorus platycercus |
Lengte: | 3,1 tot 3,5 inch |
Gewicht: | 0,1 tot 0,2 ons. |
Spanwijdte: | 5,25 inch |
Breedstaartkolibries zijn de tweede meest voorkomende soort in New Mexico, vooral in de zomer. Net als Black-chinned Hummingbirds worden ze ook in de staat gezien van maart tot november en daarna trekken ze weg. Sommige vogels migreren echter niet.
Deze kolibries reizen in het niet-broedseizoen naar Zuid-Mexico, maar sommige blijven aan de Golfkust. Ze migreren in april, augustus en september. Deze vogels worden voornamelijk gezien in hoger gelegen open bosgebieden en weilanden, tussen 5.000 en 10.000 voet hoogte.
Broad-tailed Hummingbirds kun je herkennen aan hun levendige groene rug, bruinachtige vleugels en witte buik en borst. Het verschil tussen mannetjes en vrouwtjes is de kleur van de kelen. Vrouwtjes hebben groene vlekken op de wangen en de keel, terwijl mannetjes iriserende roze strepen hebben.
Een unieke eigenschap van breedstaartkolibries is dat ze hun lichaamstemperatuur en hartslag kunnen aanpassen aan het klimaat. Als het koud is, verlagen ze hun hartslag en lichaamstemperatuur en bij warm weer worden ze weer normaal.
Deze vogels houden van bloemennectar, kleine insecten en het sap van salie, rode akelei en ridderspoor. Ze eten ook van voederhuisjes, dus u kunt ze gemakkelijk naar uw tuin lokken.
3. Rufous Hummingbird ( Selasphorus rufus)
Afbeelding: BlenderTimer, Pixabay
Wetenschappelijke naam: | Selasphorus rufus |
Maat: | 2,8 tot 3,5 inch |
Gewicht: | 0,1 tot 0,2 ons. |
Spanwijdte: | 4,3 inch |
Rufous Hummingbirds zijn de derde meest verspreide soort in New Mexico. Ze worden meestal gezien van juni tot oktober. Rufous Hummingbirds zijn zelfs beroemd als de langst trekkende soort in vergelijking met hun grootte. Ze kunnen tot 4.000 mijl per jaar migreren.
Tijdens hun broedseizoen verblijven deze vogels in het noordwesten van Canada en Alaska en trekken dan naar de Golfkust en Mexico. In het voorjaar trekken ze in februari langs de kust van de Stille Oceaan. In de nazomer en herfst trekken Rufous Hummingbirds in juli, augustus en oktober naar de Rocky Mountains.
Mannetjes hebben levendig oranje ruggen, buiken en rode kelen met daaronder een witte vlek. Vrouwtjes daarentegen hebben groenbruine lichamen, witte buiken en roestige zijden.
Bezoek bergweiden of naaldbossen om Rufous Hummingbirds te zien. U zult ze zien eten van de nectar van buisvormige bloemen en insecten (vliegen, mieren en muggen). Deze vogels kunnen fel worden als iemand probeert hun territorium binnen te dringen. Deze kleine vogels deinzen er niet voor terug om mensen en reusachtiger vogels te achtervolgen, dus blijf voorzichtig!
4. Calliope kolibrie ( Selasphorus calliope)
Afbeelding: Avia5, Pixabay
Wetenschappelijke naam: | Selasphorus calliope |
Maat: | 3,1 tot 3,5 inch |
Gewicht: | 0,1 ons |
Spanwijdte: | 4,3 inch |
Calliope kolibries zijn regelmatig voorkomende soorten in New Mexico, maar je kunt ze niet gemakkelijk vinden. Ze worden voornamelijk in de staat gezien in april en november. In het voorjaar trekken ze naar de Rocky Mountains. Ze passeren de Pacifische kust om hun broedplaatsen in Colorado, Californië en British Columbia te bereiken.
De migratieperiode van deze kolibries begint in februari en duurt tot mei. Calliope kolibries worden erkend als de kleinste vogel in de VS. Toch vliegen ze elk jaar meer dan 5000 km van Mexico naar Canada.
Mannetjes kun je herkennen aan hun levendige magenta kelen, donkere staarten, glanzend groene flanken en ruggen, en witte onderkant. Vrouwtjes daarentegen hebben geen iriserende kelen, maar een roze-witte onderkant.
Net als andere kolibriesoorten houden deze vogels van boomsappen, bloemennectar en insecten. U kunt deze dingen dus in de voeders gebruiken om ze naar uw huis te lokken.
5. Anna's kolibrie ( Calypte anna)
Image Credit: Birdiegal, Shutterstock
Wetenschappelijke naam: | Calypte Anna |
Maat: | 3,9 inch |
Gewicht: | 0,1 tot 0,2 ons. |
Spanwijdte: | 4,7 inch |
Anna's kolibries zijn een van de zelden gespotte soorten in New Mexico. Maar ironisch genoeg zijn het de regelmatig voorkomende kolibries van de staat. Ze migreren van British Columbia naar Baja California in de winter en de zomer. Sommige vogels reizen ook naar het noorden voor de winter.
Kijk uit naar kleine kolibries in parken en achtertuinen met bloemen en voederbakken. Ze zijn grijs en groen, met mannetjes met helder roodroze kelen en kopjes. Vrouwtjes hebben een grijsachtige keel met rode vlekken. U kunt Anna's kolibries ook aantreffen in savanne en struikgewas.
Deze kolibries duiken dramatisch tijdens de balts. De mannetjes vliegen tot 135 voet in de lucht en duiken dan terug naar de grond, waarbij ze een barstend geluid uit hun staartveren maken. U kunt dit unieke gedrag tijdens hun broedseizoen meemaken als u geluk heeft.
Anna's kolibries houden van boomsap, nectar en kleine insecten. Ze voeden zich ook het liefst met de nectar van Eucalyptus, Castilleja, Ribes, Agave en Silena. U kunt deze vogels ook naar uw tuin lokken met voederhuisjes.
6. Breedbekkolibrie ( Cynanthus latirostris)
Image Credit: DV Pro Photo, Shutterstock
Wetenschappelijke naam: | Cynanthus latirostris |
Maat: | 3,1 tot 3,9 inch |
Gewicht: | 0,1 ons |
Spanwijdte: | 5,1 inch |
Breedbekkolibries zijn zeldzaam in New Mexico, hoewel ze regelmatig voorkomen. Deze vogels komen oorspronkelijk uit Centraal-Mexico en de kust van de Stille Oceaan. Hun broedseizoen begint van maart tot september. Tijdens deze periode trekken ze naar bergkloven in New Mexico, terwijl sommige het hele jaar in de buurt van de Mexicaanse grens blijven.
Breedbekkolibries zijn felgekleurd. Beide geslachten hebben zwarte staarten en rode snavels. De mannetjes hebben echter metaalgroene lichamen met blauwe kelen. Vrouwtjes daarentegen hebben bleke buiken.
De beste plekken om deze vogels te vinden zijn bergweiden en canyonbeekjes. Deze gebieden bieden overvloedige foerageerbronnen voor Breedbekkolibries. Ze bezoeken ook voederbakken in achtertuinen, dus u kunt deze vogels gemakkelijk in uw tuin uitnodigen.
7. Rivoli's Kolibrie ( Eugenes fulgens)
Image Credit: Milan Zygmunt, Shutterstock
Wetenschappelijke naam: | Eugenes fulgens |
Maat: | 4,3 tot 5,5 inch |
Gewicht: | 0,3 ons. |
Spanwijdte: | 7,1 inch |
Rivoli's kolibries zijn een andere regelmatig voorkomende soort in New Mexico. Toch moet je extra moeite doen om ze te zien. Het zijn bewoners van Midden-Amerika en Mexico. Een paar reizen echter naar het zuiden van Arizona en New Mexico. Onlangs werden Rivoli's kolibries gezien in het Gila National Forest.
Om deze vogels te zien, moet je in de dennen-eikenbossen in hooggebergte kijken. Deze kolibries bouwen hun nesten het liefst op grote hoogte en bezoeken voederbakken in achtertuinen.
Rivoli's kolibries zijn groter dan andere soorten en hebben een levendigere kleur. Mannetjes hebben smaragdgroene kelen met donkergroene lichamen, terwijl vrouwtjes een groene rug en grijsachtige onderlichamen hebben. Beide geslachten hebben unieke iriserende, paars gekleurde kronen.
Hun dieet is hetzelfde als dat van andere kolibries, namelijk insecten, nectar en boomsap. U kunt deze dingen in uw tuin opnemen om getuige te zijn van prachtige Rivoli's kolibries.
8. Robijnrode kolibrie ( Archilochus colubris)
Image Credit: Brian Lasenby, Shutterstock
Wetenschappelijke naam: | Archilochus colubris |
Maat: | 2,8 tot 3,5 inch |
Gewicht: | 0,1 tot 0,2 ons. |
Spanwijdte: | 3,1 tot 4,3 inch |
Ruby-throated Hummingbirds zijn toevallige of zeldzame soorten in New Mexico. Ze bereiken de VS rond februari en wachten tot mei om in Canada en de noordelijke staten te broeden. Mannetjes arriveren meestal vóór de vrouwtjes in het voorjaar.
De migratieperiode van Ruby-throated Hummingbirds begint in augustus en september wanneer ze naar het zuiden trekken. Deze vogels verzamelen zich langs de Golfkust van Texas in september voordat ze naar het zuiden vertrekken om te overwinteren. Zorg er dus voor dat je op het juiste moment van het jaar naar deze vogels op zoek gaat.
De felgroene Ruby-throated kolibries worden gezien in bosranden, bloeiende tuinen en in steden bij voederhuisjes. Ze hebben grijs-witte onderlichamen met een dieprode keel bij mannetjes en bruine kronen bij vrouwtjes. U kunt deze vogels vinden terwijl ze insecten uit de lucht of spinnenwebben vangen en zich voeden met nectar uit bloemen.
9. Violet-crowned Hummingbird ( Amazilia violiceps)
Image Credit: Matthew Jolley, Shutterstock
Wetenschappelijke naam: | Amazilia violiceps |
Maat: | 4 inches |
Gewicht: | 0,1 tot 0,2 ons. |
Spanwijdte: | 6 inches |
Violet-crowned Hummingbirds zijn een van de zeldzame soorten in New Mexico. Hun verspreidingsgebied loopt van zuidwest New Mexico tot zuidwest Mexico. Ze bereiken de VS in februari en nestelen in New Mexico van april tot september. Deze vogels trekken naar het zuiden voor de winter, maar een paar blijven de hele winter terug.
Violet-crowned Hummingbirds hebben een unieke paarse kap. Beide geslachten zijn middelgroot met een donker olijfgroene rug, rode snavels met zwarte punten, en witte onderlichamen. De vrouwtjes zijn feller gekleurd dan de mannetjes, met blauwgroen metallic staarten met een blauwe band over het uiteinde.
Zoek deze kolibries in tropische loofbossen en bij eiken en struiken. Ze nestelen graag op zulke plaatsen!
10. Costa's Kolibrie ( Calypte costae)
Image Credit: WikiImages, Pixabay
Wetenschappelijke naam: | Calypte costae |
Maat: | 3,5 inch |
Gewicht: | 0,1 ons |
Spanwijdte: | 4,3 inch |
Costa's kolibries zijn een andere regelmatig voorkomende soort in de staat, het laatst gezien bij Whitmire Canyon Wilderness Study Area en Silver City. Deze vogels zijn inheems in Zuid-Californië, Baja California en het zuidwesten van Arizona. Ze migreren van de Pacifische kust van Mexico naar Arizona in de winter en Nevada en Utah in de zomer om te broeden.
Je kunt deze vogels herkennen aan hun rijke paarse vlekken op hun keel en paarse kruinen. Ze hebben groene zakken en witte buiken met groene schaduw op de zijkanten. Helaas hebben vrouwtjes geen levendige paarse kleuren op hun buik. In plaats daarvan zijn ze voornamelijk wit.
Zie ook: Hoeveel gewicht kan een drone dragen? Het fascinerende antwoord!Deze soort houdt van woestijnhabitats, maar wordt ook gespot in struikgewas en loofbossen. Deze plaatsen bieden Costa's kolibries vele soorten planten als voedsel. U kunt ze naar uw tuin lokken door een gunstige omgeving te creëren.
11. Lucifer Kolibrie ( Calothorax lucifer)
Image Credit: Rob Palmer Photography, Shutterstock
Wetenschappelijke naam: | Calothorax lucifer |
Maat: | 3,9 inch |
Gewicht: | 0,1 ons |
Spanwijdte: | 4 inches |
Luciferkolibries zijn een zeldzame verschijning in New Mexico vanwege hun habitat in de woestijn. Ze brengen hun broedseizoen door in het noorden van Mexico, Arizona, Texas en New Mexico van maart tot september. Daarna, wanneer hun niet-broedseizoen begint, reizen ze naar Centraal-Mexico.
Je moet deze vogels zoeken in woestijngebieden en droge canyons. Ze hebben gevorkte staarten, groene ruggen en gebogen snavels. Mannetjes hebben een paarse keel. Lucifer kolibries voeden zich graag met de nectar van bloeiende ocotillo, agaves en eeuwplanten.
Als u deze vogels ziet tijdens hun broedseizoen, zult u de mannetjes een plotselinge duik zien maken voor de vrouwtjes om indruk op hen te maken. Ze duiken zelfs vanaf 100 voet, wat indrukwekkend is gezien hun kleine lichaamsgrootte en gewicht.
12. Blauwkeel-bergmier ( Lampornis clemenciae)
Image Credit: Brian Magnier, Shutterstock
Wetenschappelijke naam: | Lampornis clemenciae |
Maat: | 4,3 tot 4,7 inch |
Gewicht: | 0,3 ons. |
Spanwijdte: | 2,3 tot 3,1 inch |
De Blauwkeelkolibrie wordt beschouwd als de grootste kolibriesoort in de VS. Ze zijn zeldzaam in New Mexico, ondanks dat ze een regelmatig voorkomende kolibriesoort in de staat zijn. Deze vogels verblijven in Mexico, maar sommige reizen over kortere afstanden naar het zuidoosten van Arizona en Texas.
De mannelijke Blauwkeelduifjes hebben een helderblauwe keel. Zowel de mannetjes als de vrouwtjes hebben een bronsgroene rug, een grijsachtige onderkant en een zwarte staart met witte punten. De beste plek om deze vogels te vinden is in bergbossen in de buurt van beken. Plaatsen met bloemen en voederbakken zijn ook de ideale habitats voor Blauwkeelduifjes.
Als u deze vogels naar uw tuin wilt lokken, denk er dan aan dat ze het liefst 's ochtends en 's middags eten. Plan uw schema dus dienovereenkomstig om het meeste uit uw inspanningen te halen.
13. Allen's Kolibrie ( Selasphorus sasin)
Afbeelding: ArtTower, Pixabay
Wetenschappelijke naam: | Selasphorus sasin |
Maat: | 3,5 inch |
Gewicht: | 0,1 ons |
Spanwijdte: | 4,3 inch |
Een toevallige soort in New Mexico, Allen's Kolibrie, wordt alleen gezien door de gelukkige vogelaars. Deze vogels werden onlangs in 2005 gezien in de buurt van Lake Roberts. Deze kolibriesoort verblijft 's winters het liefst in Mexico.
Sommige Allen's kolibries reizen in januari naar de Pacifische kust in Oregon en Californië. De anderen zijn het hele jaar woonachtig in Los Angeles en centraal Mexico.
Het is relatief gemakkelijk om mannelijke Allen's kolibries van vrouwtjes te onderscheiden. Kijk naar de kelen van deze vogels. Mannetjes hebben een helder rood-oranje keel, terwijl vrouwtjes een doffe kleur hebben. Mannetjes hebben ook oranje staarten, buiken en oogvlekken. Beide geslachten hebben een kopergroene rug en een lange snavel.
Veel beginnende vogelaars verwarren Allen's Kolibries met Rufous Kolibries. Dat is begrijpelijk omdat het moeilijk is om beide soorten te onderscheiden in hun bewoonde kustbossen en struikgewas.
14. Berylline kolibrie ( Saucerottia beryllina)
Image Credit: Keneva Photography, Shutterstock
Wetenschappelijke naam: | Saucerottia beryllina |
Maat: | 3 tot 4,25 inch |
Gewicht: | 0,14 tot 0,18 ons. |
Spanwijdte: | 5,75 inch |
Tenslotte zijn de Berylline kolibries nog een toevallige soort in New Mexico, voor het laatst gezien in 2006 door de New Mexico Historical Records in Mimbres. Deze vogels komen voor in open bosgebieden van Mexico tot Honduras, maar ook in eiken- en dennenbossen en schaduwrijke ravijnen.
Berylline kolibries zijn wijdverspreid in het zuidoosten van Arizona van april tot november. Het is hun broedseizoen. Om deze vogels te zien, moet je naar de Huachuca, Santa Rita, en Chiricahua Mountains gaan. Deze kolibriesoort zijn solitaire vogels die agressief kunnen worden wanneer ze hun gebied verdedigen.
Houd dus afstand tijdens het kijken en zoek naar metallic groene kolibries. Deze vogels hebben een grijsachtige onderkant, rode vleugels, rood-oranje ondersnavels en zwarte bovensnavels.
Conclusie
Voor vogelliefhebbers is het altijd een genot om kolibries te zien. Als u New Mexico bezoekt of er al woont, beschouw het dan als uw geluksbrenger, want het is het thuis van vele prachtige kolibriesoorten.
De meeste van deze soorten komen regelmatig voor, waaronder de zwartkopkolibrie, de breedbekkolibrie en de rouwkolibrie. De andere soorten komen toevallig voor.
Om uw favoriete kolibries te zien, moet u de kenmerken van elke soort onthouden en altijd uw verrekijker bij u hebben. Aangezien de meeste kolibriesoorten zeldzaam zijn in New Mexico, mag u geen enkele kans missen!
Bronnen- //wildyards.com/hummingbirds-in-new-mexico/
- //birdwatchinghq.com/hummingbirds-in-new-mexico/
- //www.birdadvisors.com/hummingbirds-new-mexico/
Uitgelichte afbeelding: Avia5, Pixabay